ရန်ကုန် (Myanmar Now)။       ။  နေ့လယ်အစောပိုင်း ပြင်ပတွင် လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိသော်လည်း ဓမ္မာရုံ အတွင်းမှာတော့ မှောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေသည်။ စာရွက်များကပ်ထားသော ဘုတ်ပြားများကို နံရံနှင့်၊ တိုင်များအနှံ့ ထောင်ထားသည်။

ဓမ္မာရုံဝင်ပေါက်နှင့် အဝေးဆုံးဘုတ်ပြားတွင် ကပ်ထားသော A4 စာရွက်အလယ်ပိုင်းတွင် ကျွန်မအမည်ကို  အမေနှင့်အစ်မ အမည်တို့ကြားတွင် တွေ့ရသည်။ အမည်ဘေးတွင် ရေးထားသော အချက်အလက်များကို ဆက်၍ရှာရာ  မှတ်ပုံတင်နံပါတ်မှန်၊ မွေးနေ့မှန်ပြီး မွေးသက္ကရာဇ် မှားနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဤအမှားမှာ မဲဆန္ဒရှင်စာရင်း ပထမအကြိမ်ကြေညာ ကတည်းကတွေ့ခဲ့ သဖြင့်  လျှောက်လွှာပုံစံ ၃(က) တင်ပြီး ပြင်ဆင်ခဲ့ရသည့်အမှား။ ယခုလည်း မှားပြန်ပြီ။ ရပ်ကွက်လူကြီးများက ဖော်ဖော်ရွေရွေ၊ တောင်းတောင်းပန်ပန်။ ဤအမှားရှိသော်လည်း ရွေးကောက်ပွဲနေ့တွင် မဲပေးခွင့် မရမည်ကိုမပူနှင့်ဟု ဆိုကြသည်။

“ဒါကွန်ပြူတာ ဆော့ဖ်ဝဲက ဖြစ်တာ။ တချို့လူတွေများဆို သူတို့နာမည်က ပထမ တစ်ခေါက် တုန်းကပါပြီး အခုတစ်ခေါက်ကျ မပါတော့ဘူး” ဟု  လူကြီးတစ်ဦးက ကျွန်မကို တိုးတိုး ပြောပြသည်။ ထိုသူများနှင့်ယှဉ်လျှင် ကျွန်မ ကံကောင်းသည်ဆိုသော သဘောလားမသိ။

ကျွန်မ၏မဲပေးပိုင်ခွင့် မည်သည့်အကြောင်းနှင့်မျှ မပျက်စေလို၍ ပုံစံ ၃(က) နောက်တစ်စောင် ဖြည့်ပြီး တင်လိုက်သည်။ လာမည့် ရွေးကောက်ပွဲတွင် မဲပေးခြင်းသည် ကျွန်မတစ်သက်တာတွင် ပထမဦးဆုံး အကြိမ် မဲပေးရသည့် အတွေ့အကြုံ ဖြစ်လာပါလိမ့်မည်။ ၁၉၉ဝ ရွေးကောက်ပွဲတွင် ကျွန်မ အသက်ငယ်သေး၍ မဲမထည့်ခဲ့ရ။ မလွတ်လပ်၊ မမျှတဟု အများပြောကြသော၂ဝ၁ဝ ရွေးကောက်ပွဲတွင် ကျွန်မ နိုင်ငံခြားရောက်နေပြီး ကျွန်မတို့မဲဆန္ဒနယ် (ရန်ကင်းမြို့နယ်)တွင်၂ဝ၁၂ ကြားဖြတ်ရွေးကောက်ပွဲ မရှိခဲ့ပါ။

နိုင်ငံရပ်ခြားတွင် ဆယ်စုနှစ် နှစ်ခုနီးပါးနေခဲ့၍ အခြားနိုင်ငံသား ခံယူရန် အခွင့်ရခဲ့သော်လည်း မြန်မာ ပတ်စ်ပို့ကို လက်မလွှတ်ခဲ့ပါ။ တတိယ နိုင်ငံတစ်ခုသို့သွားလိုလျှင် ရက်သတ္တပတ် များစွာစောင့်ခဲ့ရ ၊မြန်မာနိုင်ငံသားဖြစ်၍ နိုင်ငံတကာ လေယာဉ်ကွင်းများတွင် လူဝင်မှု ကြီးကြပ်ရေး ဝန်ထမ်းများ၏ အသေးစိတ် စိစစ်မေးမြန်းခြင်း ခံရသည်မှာလည်း မရေတွက်နိုင်တော့ပါ။ ထိုသို့သော စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်စရာများကို တောင့်ခံခဲ့ပြီးမှ ကျွန်မနိုင်ငံက မဲပေးပိုင်ခွင့်ကို လက်မလွှတ်ချင်ပါ။

လွန်ခဲ့သည့်နှစ် ၅ဝအတွင်း ပြည်သူလူထု၏အသက်၊ သွေး၊ ချွေး  များစွာ  စတေးခဲ့ပြီးမှ ပေါ်ပေါက်လာသော အခွင့်အရေးကို ရယူခြင်းသည် ကျွန်မအနေဖြင့် အနည်းဆုံး လုပ်နိုင်သည့် အရာတစ်ခုပင် ဖြစ်ပါသည်။
 စိတ်ပျက်လက်ပျက်

ကျွန်မအမည်ကို မဲဆန္ဒရှင်စာရင်းတွင်တွေ့၍ ပျော်လိုက်ရသော အပျော်မှာ ကြာကြာမခံရှာ။ ကိုယ်စားလှယ် လောင်းစာရင်းကိုကြည့်ချိန်တွင် ပျောက်သွားရှာသည်။ နာမည် နည်းနည်း ကြားဖူးသော ကိုယ်စားလှယ်လောင်း တစ်ဦးမှလွဲ၍ အားလုံးက ကျွန်မအတွက် မျက်နှာစိမ်းများ ဖြစ်နေသည်။

ကျွန်မကို စိတ်တက်ကြွ အားကျအောင်လုပ်နိုင်သော ကိုယ်စားလှယ်လောင်း၊ ဒီမိုကရေ စီကျင့်ထုံးများနှင့် ကိုက်ညီသည့်မူဝါဒ ကိုင်ဆွဲသော ကိုယ်စားလှယ်လောင်း၊ မြန်မာပြည် တိုးတက်ကြီးပွားအောင် ပြုလုပ်ရာတွင် အဆင်းရဲဆုံး၊ ချောင်ထိုး မျက်ကွယ်အပြု ခံရဆုံး ဖြစ်နေသူများ မကျန်ရစ်အောင် လုပ်နိုင်မည့် အစီအစဉ်ရှိသည့် ကိုယ်စားလှယ်လောင်းကိုသာ မဲပေးချင်ပါသည်။

သို့သော်လည်း မဲဆွယ်မှုအစပြုသည်မှာ တစ်လကျော်လာသည်၊ ကိုယ်စားလှယ်လောင်းများကို မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့ကာ မူဝါဒမေးဖို့မပြောနှင့် သူတို့ဆီမှ လက်ကမ်း စာရွက်များပင် မရသေးပါ။ သက်တောင့် သက်သာမရှိသည့် ပုံစံကြီးများဖြင့် ရိုက်ထားသော ဓာတ်ပုံများပါသည့် မဲဆွယ် ပိုစတာတို့ကိုတော့ တွေ့နေရပါသည်။ သူတို့၏မူဝါဒ သဘောထားများကိုမူ မသိရပါ။
ထို့ကြောင့်  သူတို့၏ကျောထောက်နောက်ခံ ပါတီကိုသာ ကျွန်မ ကြည့်ရပါတော့သည်။ ထိုအခါ စိတ်တိုင်းမကျဖွယ် ရွေးချယ်စရာများသာ တွေ့ရပါသည်။

၁၉၈ဝ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် ကြီးပြင်းကာ ၁၉၉ဝ နောက်ပိုင်းနှစ်များတွင် တက္ကသိုလ် ခဏတဖြုတ် တက်ခဲ့ရသော ကျွန်မသည် ဆန္ဒပြမှုများကို စစ်အစိုးရက အကြမ်းဖက်ဖြိုခွင်းခြင်း၊  ပြည်သူများ အပေါ် အကြင်နာမဲ့စွာ ပြုမူခြင်းများကို ကြုံခဲ့ရပါသည်။ ဤအတွက်ကြောင့် စစ်အစိုးရ လက်ထက်တွင် အာဏာရှိခဲ့သောသူများ ပါဝင်သည့် ပြည်ထောင်စု ကြံ့ခိုင်ရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေးပါတီ အမတ်လောင်းတို့ကို မဲထည့်ရန် ခက်ခဲပါသည်။

မြန်မာနိုင်ငံ အတိုင်းအတာ တစ်ခုထိ ပြောင်းလဲသွားပြီဆိုသည်ကို လက်ခံပါသည်။ ယခုလို နေရပ်ပြန်ကာ ကျွန်မ အလွန်နှစ်သက်သော သတင်းထောက် အလုပ်ကို လုပ်နိုင်ခြင်း၊ ဤအမြင်အာဘော်ကို ရေးနိုင်ခြင်းကပင်လျှင် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပြောင်းလဲခြင်းကို ဖော်ပြနေပါသည်။

သို့သော်လည်း ကြောက်ရွံ့မှုများ၊ သွေးထွက် သံယိုမှုများမှာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ပင် ရှိနေ သေးသောကြောင့် မေ့လိုက်ရန်၊ ခွင့်လွှတ်ရန် မလွယ်သေးပါ။
လမ်းစမလျှောက်ခင်ကပင် ဦးတော်တင်တတ်ခဲ့သော ကျွန်မသည် နိုင်ငံရေး အခြေအနေ မပြောင်းလဲရေးအတွက် ဘာသာရေးကို ခုတုံးလုပ်နေမှုများကို မနှစ်မြို့ပါ။

အမျိုးသား၊ သံဃာတို့က မြန်မာ အမျိုးသမီးများကို “ကာကွယ်ရန်” ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် ကျွန်မတို့၏ အခွင့်အရေးများကို ထိန်းချုပ်သော ဥပဒေများ အတည်ပြုရေး ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသည်။

နှောင့်ယှက်သူ၏ အမျိုးဘာသာကို မကြည့်ဘဲ အမျိုးသမီးများကို အမှန်တကယ် ကာကွယ် ကူညီနိုင်သော ဥပဒေများကိုမူ ကြန့်ကြာစေရန် လုပ်ဆောင်မှုများ ရှိနေသည်။ အလုပ်ကြိုးစားသော၊ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးသော အမျိုးသမီး တစ်ဦးအနေဖြင့် ဤသို့သော အနေအထားများကို သဘောမတူ နိုင်ပါ။  

တွေးခေါ်၊ မေးမြန်း၊ စူးစမ်းခွင့်ရှိသော နိုင်ငံသား တစ်ဦးအနေဖြင့်လည်း အမျိုးသား ဒီမိုကရေစီ အဖွဲ့ချုပ် (NLD) က  ပြည်သူလူထု ထောက်ခံရေးအတွက် လုပ်ဆောင်စဉ် မူဝါဒ ပီပီပြင်ပြင် မပြနိုင်သည်ကိုလည်း မနှစ်သက်ပါ။ NLD သည် မြန်မာနိုင်ငံကို ချုံးချုံးကျ စေခဲ့သော၊ အထက်ပြောသမျှ နာခံရသော အုပ်ချုပ်ရေးပုံစံကို ကျင့်သုံးနေသလိုပင်။ ထို့အပြင် အစွန်းရောက် ဝါဒီများကို လိုက်လျောကာ အစ္စလမ်ဘာသာဝင် အမတ်လောင်း တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမှ မရွေးချယ်ခြင်းကိုလည်း ဘဝင်မကျဖြစ်မိပါသည်။

ပါတီငယ်များ၊ တစ်သီးပုဂ္ဂလ ကိုယ်စားလှယ်လောင်းများ၏ မူဝါဒနှင့် ရပ်တည်ချက်များကို မသိရသေးသော မဲဆန္ဒရှင်တစ်ဦးအနေဖြင့် ဤပါတီကြီး နှစ်ခုမှလွဲ၍ တခြားရွေးချယ်စရာ မရှိဟု ခံစားရပါသည်။
ကျွန်မ နှစ်ပေါင်းများစွာ စောင့်ဆိုင်းခဲ့ရသော မဲပေးနိုင်သည့်အခွင့်အရေး ယခုရရှိပါပြီ။ မည်သူ့ကို မဲပေးရမည် ဆိုသည်ကိုတော့ ပြောရခက်၊ ဆုံးဖြတ်ရခက် ဖြစ်နေတော့သည်။