ချဉ်ပေါင်ပင်က အနွေးကြိုက်သီးနှံပင်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ မူရင်းဒေသကတော့ အိန္ဒိယဒေသနဲ့ အရှေ့တောင်အာရှ ဒေသတို့ကပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
ချဉ်ပေါင်ပင်ဟာ နှစ်ချင်းခံ သီးနံှပင်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ချဉ်ပေါင်ရွက်ကို အချဉ်ဟင်းချက်၍ဖြစ်စေ၊ ကြော်၍ဖြစ်စေ၊ စားသုံးနိုင်ပြီးတော့ အခြားသော ဟင်းလျာများနဲ့လည်း တွဲဖက်ပြီး ချက်ပြုတ် စားသုံးနိုင်ပါတယ်။
အပင်အမြင့်ကတော့ ၂ ပေကနေ ၃ ပေအထိ မြင့်ပြီးတော့ အပင်အကျယ်က ၁ ပေကနေ ၁ ပေခွဲခန့် ကျယ်ပါတယ်။ အဓိကအားဖြင့်တော့ ဘိလပ်ချဉ်ပေါင်လို့ခေါ်တဲ့ ချဉ်ပေါင်နီနဲ့ ချဉ်ပေါင်သီးလို့ခေါ်တဲ့ ချဉ်ပေါင်ဖြူဆိုပြီးတော့ နှစ်မျိုးရှိပါတယ်။
ချဉ်ပေါင်ပင်ကို မေလနဲ့ ဇွန်လမှာဖြစ်စေ၊ အောက်တိုဘာလနဲ့ နိုဝင်ဘာလမှာဖြစ်စေ မျိုးစေ့ကို တိုက်ရိုက်ချ၍သော်လည်ကောင်း ကိုင်းချ၍သော်လည်ကောင်း စိုက်ပျိုးနိုင်ပါတယ်။ မျိုးစေ့ကို စိုက်ပျိုးမယ်ဆိုရင် စိုက်ဘောင်တန်းတွေအပေါ်မှာ ကြွက်မီးတန်းစနစ်နဲ့ စိုက်ပျိုးနိုင်ပါတယ်။ မျိုးစေ့ကတော့ စိုက်ပျိုးပြီး ၃ ရက်ကနေ ၅ ရက်အတွင်းမှာ အပင်များ ပေါက်လာမှာဖြစ်ပါတယ်။ အရွက် လေးရွက်ငါးရွက် ထွက်လာတယ်ဆိုရင်တော့ ပင်ခြေကို ပေါင်းနှုတ်ပေးရန် လိုအပ်ပါတယ်။ သဘာဝမြေဆွေးကိုတော့ တစ်လက်မ ဒါမှမဟုတ်ရင် နှစ်လက်မထူအောင် တင်ပေးရပါမယ်။ မိုးရာသီမှာ စိုက်ပျိုးမယ်ဆိုရင်တော့ ရေသွင်းစရာမလိုပဲနဲ့ ဆောင်းရာသီမှာ စိုက်ပျိုးမယ်ဆိုရင်တော့ ရေသွင်းရန် လိုအပ်ပါတယ်။
ချဉ်ပေါင်ကို စိုက်ပျိုးပြီး ၄၅ ရက်ကနေ ရက်ပေါင်း ၆၀ အတွင်းမှာ စတင်ခူးဆွတ်နိုင်ပါတယ်။
အပင်ကို နှုတ်၍ဖြစ်စေ၊ အကိုင်းအခက်ကို ချိုး၍ဖြစ်စေ ခူးယူနိုင်ပါတယ်။
ချဉ်ပေါင်စေ့ကို လိုချင်တယ်ဆိုလျင်တော့ ချဉ်ပေါင်သီးကို ရင့်အောင်ထားပြီးမှ ရိတ်သိမ်းပေးရမှာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
