သဘောၤပင်ရဲ့ မူရင်းနိုင်ငံတွေကတော့ မက္ကစီကိုနဲ့ ပီရူးနိုင်ငံတွေကပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ သဘောၤပင်ဟာ ပူအိုက်စွက်စိုတဲ့ ရာသီဥတုကို ကြိုက်နှစ်သက်ပြီးတော့ မိုးအလွန်များခြင်း ရေဝပ်ခြင်းတွေကိုတော့ မနှစ်သက်ပါဘူး။ မြေအမျိုးမျိုးမှာလည်း စိုက်ပျိုးလို့ရနိုင်ပါတယ်။
သဘောၤပင် စိုက်ပျိုးတဲ့အခါမှာ အပင်ပုပုနဲ့ အသီးသီးဖို့အတွက်ကတော့ အရေးကြီးတဲ့ အချက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ အပင်ရှည်ရှည်နဲ့ အသီးသီးမယ်ဆိုရင်တော့ သီးနှုန်း နည်းတဲ့အပြင် အသီးတွေကလည်း သေးတတ်ပါတယ်။ သဘောၤပင် အပင်ပုရေးအတွက်ကတော့ အပင်စိုက်ပျိုးတဲ့အချိန်က အဓိကကျပါတယ်။ မိုးတွင်းမှာ စိုက်ပျိုးသင့်သလို အလင်းရောင်အား နည်းတဲ့အချိန်မှာတော့ အပင်ရဲ့ အဆစ်ကြားတွေက ရှည်ပြီးတော့ အရပ်ရှည်တတ်ကြသလို အလင်းအား ပြင်းတဲ့အချိန်မှာတော့ အဆစ်ကြားတွေ တိုပြီး အပင်ပုတယ်လို့ ဆိုတတ်ကြပါတယ်။ သဘောၤပင်ကတော့ ၆ လကနေ ၈ လကြားမှာ ပန်းတွေပွင့်ပြီးတော့ ၂ လအကြာမှာတော့ အသီးတွေက ရင့်မှည့်တတ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် မိုးနှောင်းပိုင်းမှာ စိုက်ပျိုးမယ်ဆိုရင်တော့ နွေအလွန်မှာ အပွင့်အသီးတွေ ဖြစ်ပြီး ဆောင်းအဝင် တန်ဆောင်မုန်းလလောက်မှာ အသီးလှိုင်လှိုင် ဖြစ်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ သဘောၤပင်ကို စိုက်ပျိုးတဲ့အခါ အစေ့ကို တိုက်ရိုက်ချ၍ဖြစ်စေ၊ ပျိုးပင်ပေါက်ကိုဖြစ်စေ၊ စိုက်ပျိုးနိုင်ပါတယ်။
အပင်ငယ်စဉ်မှာ အပင်ကို သေချာစွာ ဂရုစိုက်ပေးဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ အခြောက်လှန်းထားတဲ့ သဘောၤစေ့တွေကို စိုက်ပျိုးမယ်ဆိုရင် ၃ နာရီ ၄ နာရီခန့် ရေစိမ်ပြီးမှ စိုက်ပျိုးသင့်ပါတယ်။ အစေ့ကနေ အရင်ပေါက်လာတဲ့အပင် သန်စွမ်းတဲ့ အပင်တွေကတော့ အမပင်တွေဖြစ်ပြီး အမပင်တွေကတော့ အပင်တွေတုပ်ပြီး တောင့်တင်းသန်မာပါတယ်။ အနည်းငယ် ဖွံ့ဖြိုးမှုနည်းတဲ့အပင်တွေကတော့ အဖိုပင်တွေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
စိုက်ခင်းတွေမှာ သဘောၤအမပင် ၃၀ မှာ အဖိုတစ်ပင်ကို ကြားထည့်ပြီး စိုက်ပျိုးရမှာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ပျိုးပင်တွေကို စိုက်ပျိုးတော့မယ်ဆိုရင် ပျိုးပင် တစ်လခွဲသား အမြင့် ၆ လက်မ ဒါမှမဟုတ်ရင်တော့ ၅ လက်မ ရှိလာပြီဆိုရင်တော့ စိုက်ခင်းကို ပြောင်းရွှေ့ စိုက်ပျိုးနိုင်ပြီပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ စိုက်ကျင်း တစ်ကျင်းနဲ့တစ်ကျင်းကိုတော့ ၇ ပေ ဒါမှမဟုတ်ရင် ၈ ပေအကွာခန့် တြိဂံပုံစံစနစ်နဲ့ စိုက်ပျိုးပေးရမှာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ စိုက်ခင်းများကိုတော့ အကျယ် ၂ ပေခွဲ အနက် ၂ ပေခွဲ တူးပြီးတော့ တူးလို့ထွက်လာတဲ့ မြေနဲ့ မြေဆွေး နွားချေး သဲတို့ကို ရောစပ်ပြီးတော့ နှပ်ထားပေးရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ စိုက်ပျိုးရန် အချိန်နီးလာရင်တော့ စိုက်ကျင်းတွေအပေါ်မှာ မြတ်ခြောက်တွေ စုပုံပြီး မီးရှို့ပေးရမှာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ စိုက်ကျင်းများမှာတော့ ပျိုးပင် တစ်ပင်သာ စိုက်ပျိုးရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ စိုက်ပျိုးပြီးတဲ့နောက်မှာ အပင်ပတ်ပတ်လည်ကို ကောက်ရိုးများ အုပ်ပေးထားရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ စိုက်ပျိုးပြီးစ အပင်ငယ်လေးတွေကိုတော့ တစ်ပတ်ခန့်အထိ အမိုးမိုးထားပေးရမှာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ရေကိုတော့ မြေဆိုရုံသာ လောင်းပေးရမှာဖြစ်ပြီးတော့ အပင်ရင်းကို ရေမထိအောင် လောင်းပေးရမှာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
အသီးများ ပြွတ်ခဲနေအောင် သီးတဲ့အတွက် အပင်အရင်းကို မြေဖို့ခြင်း ဒါမှမဟုတ်ရင် ထောက်တိုင်များ ထောက်ထားခြင်းတို့ကို ပြုလုပ်ပေးရမှာပါ။ အပွင့်ပွင့်တဲ့အခါမှာ ပန်းတစ်ခိုင်ကို အကြိုက်ဆုံး တစ်ပွင့်ကိုသာထားပြီး ကျန်တဲ့အပွင့်တွေကို ချွေပစ်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါမှသာလျင် သီးတဲ့အသီးကလည်း ကြီးမှာဖြစ်ပါတယ်။
သဘောၤသီးမှာ ကျရောက်တတ်တဲ့ ရောဂါပိုးတွေကတော့ သစ်သီးယဉ်ပိုး၊ ဂင်ဖြူငယ်၊ ဖြုတ်စိမ်း၊ ပြတို့ပဲ ဖြစ်ပြီးတော့ ကျရောက်တက်တဲ့ ရောဂါတွေကတော့ ထားရီရောဂါ၊ သဘောၤရွက် ကွက်ပျောက်ရောဂါ၊ သဘောၤရွက် ကွက်ကျားရောဂါ၊ သဘောၤရွက် ကွက်ဝိုင်းရောဂါတို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
