သခွားပင်ရဲ့ မူရင်းဒေသကတော့ အိန္ဒိယနဲ့ အရှေ့တောင်အာရှ ဖြစ်ပါတယ်။ သခွားပင်ကို မြေမရွေး စိုက်ပျိုးနိုင်ပါတယ်။ ရေမဝပ်တဲ့မြေနဲ့ မြေသြဇာ ကောင်းမွန်တဲ့ မြေတွေမှာဆိုရင်တော့ အောင်မြင်စွာ စိုက်ပျိုးနိုင်ပြီး ရာသီမရွေးလည်း စိုက်ပျိုးနိုင်ပါတယ်။
သခွားကို သုံးပေပတ်လည် တစ်ပေအမြင့်ရှိတဲ့ စိုက်ပေါင်များ ပြုလုပ်ပြီးတော့ စိုက်ပျိုးနိုင်ပါတယ်။ တစ်ပေါင်နဲ့တစ်ပေါင်ကို တစ်ပေခန့် ခြားထားပေးရမှာပါ။ စိုက်ပေါင်များအပေါ်မှာ နွားချေး၊ ကြက်ချေး၊ စတာတွေနဲ့ အမိုနီယမ်ဆာလဖိတ် မြေသြဇာကို ရောပြီး သမအောင် မွှေပေးရမှာပါ။ ပေါင်နှုတ်ခမ်းနဲ့ ကိုးလက်မခွာပြီး စိုက်တန်းများကို နှစ်တန်းစီ စိုက်ပျိုးနိုင်ပါတယ်။ တစ်ကျင်းနဲ့တစ်ကျင်းကိုတော့ သုံးလက်မခန့် ခွာပြီး စိုက်ပျိုးပေးရမှာပါ။ ကျင်းတစ်ကျင်းထဲကို အစေ့ နှစ်စေ့ ဒါမှမဟုတ်ရင် သုံးစေ့ခန့် ထည့်ပြီး စိုက်ပျိုးပေးရမှာပါ။ အပင်ငယ်များ ပေါက်လာရင်တော့ အသန်ဆုံးအပင်ကိုသာ ထားပြီး အခြားအပင်တွေကို နှုတ်ပေးရမှာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
စိုက်ဘောင်တစ်ခုမှ စိုက်တန်း နှစ်ခုစီ ထားရှိရမှာပါ။ အပင်ငယ်များ ခြောက်လက်မခန့် မြင့်လာတယ်ဆိုရင်တော့ နွယ်တက်နိုင်ဖို့အတွက် ဝါးကပ်များ ထောင်ပေးရမှာဖြစ်ပါတယ်။ သခွားပင်က ရေကို ကြိုက်နှစ်သက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မိုးတွင်းမှာတော့ ရေသွင်းစိုက်ပျိုးဖို့ မလိုအပ်ပါဘူး။
သခွားပင်မှာ အဓိက ကျရောက်တတ်တဲ့ ရောဂါတွေကတော့ သခွားကျိုင်းကောင်၊ ဖရုံကျမ်းပိုး၊ ပြပိုးတို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ပြပိုးနဲ့ ကျိုင်းကောင်တို့ကတော့ အပင်ငယ်တွေအပြင် အသီး အရွက်တွေကိုပါ ပျက်စီးစေရုံသာမက ရွက်ပျောက် ဗိုင်းရပ်နဲ့ ညှိုးသေ ဘက်တီးရီးယား ရောဂါတွေကိုပါ ကျရောက်စေပါတယ်။ သခွားပင်မှာ ကျရောက်တတ်တဲ့ ရောဂါတွေကတော့ ဒေါင့်တန်းရောဂါ၊ ညှိုးသေရောဂါ၊ ပင်ဆီလောင်မီးရောဂါ၊ ဗိုင်းရပ်နဲ့ မှိုကပ်ရောဂါတွေပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ရောဂါပိုး ကာကွယ်ရန်အတွက်ကတော့ ရောဂါဒဏ် ခံနိုင်တဲ့မျိုးကို စိုက်ပျိုးခြင်း သီးနှံများကို အလှည့်ကျ စိုက်ပျိုးပေးခြင်း ပြပိုးနဲ့ ကျိုင်းကောင်တို့ကို ဆေးဖျန်း နှိမ်နှင်းခြင်း စတာတွေကို ပြုလုပ်ပေးရမှာလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
သခွားပင်မှာ ပါဝင်တဲ့ အာဟာရဓာတ်တွေကတော့ သခွားသီး ၁၀၀ ဂရမ်မှာ ရေ ၉၆ ဒသမ ၃ ဂရမ်၊ အဆီဓာတ် ၀ ဒသမ ၃ ဂရမ် ၊ အမျှင်ဓာတ် ၀ ဒသမ ၄ ဂရမ်၊ ကယ်လိုရီ ၀ ဒသမ ၁၃ ဂရမ်၊ စတာတွေနဲ့ အခြားသော အာဟာရဓာတ်တွေ များစွာ ပါဝင်ပါတယ်။
